Stratejinin bir yapı içerisinde varlığının kabulü ve çeşitli stratejilere göre hareket edilmesi, özellikle işletmeler açısından büyük bir öneme sahip olmaktadır. Stratejinin varlığı ve benimsenmesi ile ortaya çıkan tabloda, işletmeler artık daha rasyonel olarak hareket etmekte ve buna istinaden de çıkarlarını gözettikleri süre zarfında bu çıkarların odaklanmak adına stratejik hamlelerden faydalanmaktadırlar.
Aynı zamanda işletmeler açısından stratejik hareket etmek kadar stratejik olarak bir iletişim ağının kurulması da gerekmektedir. Bu ağın içerisinde, ortaya çıkan stratejik iletişim aşağıdaki unsurlar ile açıklanabilecektir (Çınarlı, 2014, s. 32):
- Paydaşları olan taraflar ile olan ortaklıklarının, karşılıklı olarak çıkarların gözetilerek yürütülmesidir,
- Pazara dair atılan ya da atılması planlanan adımların neredeyse hepsinin maliyet/fayda analizleri doğrultusunda atılmasıdır,
- İşletmelerin belirli bir hedef doğrultusunda, bilgiye dayalı, ikna etme kapasitesi bulunan ve yakın ilişkilere dayalı olarak iletişim kurmasıdır,
- Bir işletmenin, kendisi ile yakın iletişim kurulması adına, hedef kitlesiyle yakın ve kendisine destek sağlayabilecek şekilde iletişim kurmasıdır.
Stratejik iletişim ile birlikte bir örgütün temel amacı, kendisine ait bilgilerin ya da kendisinin tanıtımına yardım sağlayacak bilgilerin, kamuoyu tarafından kendi istediği gibi algılanması adına yürütülen iletişim sürecini de ifade etmektedir. bir başka deyişle, stratejik iletişim ile birlikte bir örgüt kendisini, kendi istediği şekilde tanıtmanın yollarını ararken, bunun yanı sıra kendisi için olumlu bir havanın yaratılmasına da çalışmaktadır.
Bu şekilde de stratejik olarak toplumun ve özellikle işletmenin hitap ettiği kesimin algılarının işletmenin çıkarlarına yönelik olarak şekillendirilmeye çalışılması, bir stratejik yönetim faaliyeti olarak ele alınabilecektir (Gürcan, 2012, s. 105).
Örgütler açısından belki de en önemli konu kamuoyu nezdindeki itibarlarının mümkün olduğunca yüksek düzeyli olmasıdır. Bu itibarın sağlanabilmesi adına da kamuoyu ve hedef kitle ile doğrudan ve nitelikli, yanlış bir anlaşılmaya izin vermeyecek şekilde iletişim kurulması gerekmektedir. Stratejik iletişim, bu süre zarfında örgütler açısından son derece faydalı bir iletişim modeline dönüşebilmektedir.
Öte yandan, stratejik iletişim açısından medyanın, hele ki her geçen gün daha da yelpazesi genişleyen kanalları içerisinde dikkatle takip edilerek, bir o kadar da yakın ilişki kurulmasına ihtiyaç duymaktadır. Medyanın her çeşidi, aslında örgütlerin iletişim aşamaları açısından son derece önemlidir.
Olayların ve olguların takibi, bunun işletme üzerindeki etkisinin ölçümü ve buna istinaden de iletişim konusunda bir yol haritasının oluşturulması stratejik iletişim açısından önem arz etmektedir (Tekvar, 2012, ss. 89-90). Örgütsel yönetim anlayışlarının zaman içerisindeki değişimi ve gelişimi ile birlikte örgütlerin kendilerini dışarıya tanıtırken daha şeffaf ve daha açık olmaları gerekmektedir. Bu açıdan, stratejik iletişim noktasında örgütler mümkün olduğunca açık ve net olarak hareket etmeye çalışırlarken, burada onlara en büyük desteği sağlayan araçlardan biri de medyadır.
Medya üzerinde yayınlanan bir reklamın etkililiği, verdiği mesaj ya da bir örgüte dair taşımış olduğu, imaj yaratır nitelikteki mesaj örgütün hem medya ile hem de kamuoyu ile olan iletişimi olumlu bir şekilde ilerleyecek noktaya getirmektedir (Selvi ve Altan, 2016, s. 291).
KAYNAKÇA
Çınarlı, İ., Stratejik İletişim Yönetimi Bağlamında Paydaş Kuramı’nın Eleştirel Bir Değerlendirmesi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 46, 2014, ss. 23-36.
Gürcan, M., Stratejik İletişim Modeli ve Güvenlik Alanına Uygulanabilirliği, Yıl: 8, Sayı: 12, 2012, ss. 99-138.
Selvi, Ö. ve Altan, S., Halkla İlişkiler Etiği ve Medya, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 1, 2016, ss. 277-301.
Tekvar, S. O., Yeni Medya Ve Halkla İlişkilerde Dönüşüm: Farklı Kurumsal Yapılarda Halkla İlişkiler Algısı Ve Sosyal Paylaşım Ağları, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 2012.